Kanten (język niemiecki)

wymowa:
lp IPA: [ˈkantn̩], lm IPA: [ˈkantn̩]
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) spoż. reg. piętka, przylepka (chleba)

rzeczownik odczasownikowy, rodzaj nijaki

(2.1) stawianie kantem

rzeczownik, forma fleksyjna

(3.1) lm od: Kante
odmiana:
(1.1)
(2.1)[1] blm
(3.1) zob. Kante
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) reg. Brotkanten, reg. Kruste, reg. Brotkante, reg. austr. bwr. Scherzel, reg. austr. bwr. Scherzerl, reg. Knäppchen, reg. Ranft, reg. Ränftchen, reg. Ränftl
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
(1.1) Brot
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Deklinacja rzeczowników w jęz. niemieckim
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.