petent (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpɛtɛ̃nt], AS: [petẽnt], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) człowiek ubiegający się o coś, składający swoją prośbę, podanie w urzędzie, sądzie itp.
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik petent petenci dopełniacz petenta petentów celownik petentowi petentom biernik petenta petentów narzędnik petentem petentami miejscownik petencie petentach wołacz petencie petenci - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) reg. śl. pytok
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz.
- forma żeńska petentka
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. petentis, D. od petens < łac. petere → prosić, żądać, wymagać
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) applicant, petitioner
- jidysz: (1.1) אינטערעסאַנט m (interesant)
- kazachski: (1.1) өтінішкер
- niemiecki: (1.1) Petent m, Interessent m
- rosyjski: (1.1) заявитель m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.