pech (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɛx], AS: [peχ]
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) niepomyślny zbieg okoliczności[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik pech dopełniacz pecha celownik pechowi biernik pecha narzędnik pechem miejscownik pechu wołacz pechu - przykłady:
- (1.1) Nie martw się przegraną, po prostu miałeś pecha.
- (1.1) Co za pech, mój autobus zderzył się z innym samochodem i nie zdążyłem na pociąg.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) mieć / przynieść pecha
- synonimy:
- (1.1) zezowate szczęście, garbate szczęście; pot. niefart
- antonimy:
- (1.1) szczęście; pot. fart
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pechowiec m
- czas. zapeszyć dk., zapeszać ndk.
- przym. pechowy
- przysł. pechowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) niem. Pech[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bad luck, hard luck, tough luck, misfortune, jinx
- czeski: (1.1) pech m, smůla ż
- francuski: (1.1) poisse ż, malchance ż
- hiszpański: (1.1) mala potra ż, mala pata ż
- islandzki: (1.1) óheppni ż, óhamingja ż
- niemiecki: (1.1) Pech n
- rosyjski: (1.1) неудача ż
- serbsko-chorwacki: (1.1) peh m, nezgoda ż
- słowacki: (1.1) pech m, smola ż
- suahili: (1.1) bahati mbaya
- szwedzki: (1.1) otur w
- ukraiński: (1.1) невдача ż
- węgierski: (1.1) balszerencse, pech
- włoski: (1.1) iella ż, sfortuna ż, iattura ż, disdetta ż
- źródła:
- ↑
Hasło „pech” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN. - ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
pech (język czeski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) pot. ekspr. pech
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pech pechy dopełniacz pechu pechů celownik pechu pechům biernik pech pechy wołacz pechu pechy miejscownik pechu peších narzędnik pechem pechy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) smůla, neštěstí, nezdar
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
pech (język węgierski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) pech
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) balszerencse
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. peches
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Pech
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.