niefart (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈɲɛfart], AS: [ńefart], zjawiska fonetyczne: zmięk.

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy lub męskorzeczowy

(1.1) pot. niepomyślny bieg zdarzeń

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	niefart	niefarty
dopełniacz	niefarta / niefartu	niefartów
celownik	niefart	niefartom
biernik	niefarta / niefart	niefarty
narzędnik	niefartem	niefartami
miejscownik	niefarcie	niefartach
wołacz	niefarcie	niefarty

przykłady:

(1.1) Po raz drugi w tym meczu niefart miał Jaroszyński, od którego ponownie odbiła się piłka i załamany Mielcarz musiał wyciągać futbolówkę z siatki^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) nieszczęście, pech

antonimy:

(1.1) szczęście; pot. fart, fuks

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz.

zdrobn. niefarcik

przym. niefartowny

przysł. niefartem, niefartownie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. nie- + fart

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pech

źródła: