papu (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpapu], AS: [papu]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) pot. żart. jedzenie, pożywienie (zwykle u małych dzieci nieumiejących mówić)
- odmiana:
- (1.1) nieodm.,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik papu papu dopełniacz papu papu celownik papu papu biernik papu papu narzędnik papu papu miejscownik papu papu wołacz papu papu - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zob. jedzenie
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. papusiać
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: jedzenie
- tłumaczenia:
- źródła:
papu (język fiński)
- wymowa:
- IPA: [ˈpɑpu]
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) fasola, fasolka
- (1.2) bób[1]
- odmiana:
- (1.1) pa‧pu (→ wzór odmiany)
- przykłady:
- (1.1) Tänään on papuja lounaaksi. → Dzisiaj jest fasola na obiad.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- z języków słowiańskich
- por. ros. боб
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Krzysztof Tomasz Witczak, Zagadnienie ugrofińskiego substratu w językach bałtyckich, „Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego”, z. LXXV/2019, s. 203.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.