pandemonium (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌpãndɛ̃ˈmɔ̃ɲũm], AS: [pãndẽmõńũm], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.akc. pob.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) książk. przerażająca sytuacja, wydarzenie, miejsce
(1.2) książk. królestwo władcy piekieł i demonów
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Istne pandemonium z kolei wybuchło, kiedy w oknie budynku pojawił się sam Kaka…[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) chaos, zamieszanie
(1.2) piekło
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. pandemoniczny
przysł. pandemonicznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. pandémonium, ang. pandemonium[2] < Pandæmonium – stolica piekła w epickim poemacie „Raj utracony” Johna Miltona
uwagi:
zob. też pandemonium w Wikipedii
tłumaczenia:
źródła:
  1. z Internetu
  2. publikacja w zamkniętym dostępie – wymagana płatna rejestracja Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.

pandemonium (język angielski)

wymowa:
bryt. IPA: /ˌpandɪˈməʊnɪəm/
amer. IPA: /ˌpændəˈmoʊniəm/
wymowa amerykańska
wymowa australijska
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) pandemonium[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Tomasz Wyżyński, Nowy praktyczny słownik angielsko-polski i polsko-angielski, Świat Książki, 2004, ISBN 83-7391-054-9, s. 332.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.