palnąć (język polski)

wymowa:
IPA: [ˈpalnɔ̃ɲʨ̑], AS: [palnõńć], zjawiska fonetyczne: nazal.asynch. ą 
znaczenia:

czasownik nieprzechodni

(1.1) pot. uderzyć
(1.2) pot. powiedzieć coś bez sensu
(1.3) pot. wystrzelić z broni
odmiana:
(1.1-3) koniugacja Va
przykłady:
(1.1) Jak ja cię palnę w mordę, to zobaczysz!
(1.2) Ale palnąłem głupotę!
(1.3) Ale żeś palnął z tej bazooki!
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uderzyć, strzelić, walnąć, wulg. pieprznąć, wulg. jebnąć, wulg. pierdolnąć, wulg. piznąć, rypnąć
(1.3) strzelić
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. palnięcie n
związki frazeologiczne:
palnąć byka / palnąć gafę / palnąć głupstwo • palnąć sobie w łeb • palnąć z grubej rury
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
  • esperanto: (1.3) pafi
  • rosyjski: (1.2) ляпнуть
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.