palnąć sobie w łeb (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈpalnɔ̃ɲʨ̑ ˈsɔbʲjɛ ˈv‿wɛp], AS: [palnõńć sobʹi ̯e v‿u̯ep], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• nazal.• asynch. ą • przyim. nie tw. syl.• i → j
-
- znaczenia:
fraza czasownikowa dokonana
- (1.1) pot. popełnić samobójstwo przy użyciu broni palnej
- (1.2) pot. wyrażenie używane w krytycznej sytuacji, w której komuś wydaje się, że nie ma z niej wyjścia[1]
- odmiana:
- (1.1-2) zob. palnąć, „sobie w łeb” nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-2) kropnąć sobie w łeb, strzelić sobie w łeb, trzasnąć sobie w łeb
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- por. palnąć się w łeb
- zobacz też: Indeks:Polski - Związki frazeologiczne
- tłumaczenia:
- białoruski: (1.1) пусціць сабе кулю ў лоб
- francuski: (1.1) se faire sauter la cervelle
- włoski: (1.1) bruciarsi le cervella, farsi saltare le cervella, spararsi
- źródła:
- ↑ Słownik frazeologiczny PWN, red. Anna Kłosińska, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2005, ISBN 978-83-01-14481-4, s. 202.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.