pąs (język polski)
- wymowa:
- IPA: [pɔ̃w̃s], AS: [põũ̯s], zjawiska fonetyczne: nazal.• asynch. ą
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. intensywny jasnoczerwony kolor
- (1.2) książk. silny rumieniec na twarzy (zwykle w liczbie mnogiej)
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pąs pąsy dopełniacz pąsu pąsów celownik pąsowi pąsom biernik pąs pąsy narzędnik pąsem pąsami miejscownik pąsie pąsach wołacz pąsie pąsy - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1-2) daw. pons
- (1.2) wypieki
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pąsowienie, daw. pons, daw. ponsowienie, gw. ponsówka
- przym. spąsowiały, pąsowy, daw. ponsowy, daw. sponsowiały, daw. ponso, gw. pąksowy, gw. pęksowy
- przysł. pąsowo, daw. ponsowo
- czas. pąsowieć, spąsowieć, daw. ponsowieć, daw. sponsowieć
- związki frazeologiczne:
- (1.2) stanąć w pąsach • oblać się pąsem • pąsy biją na kogoś
- etymologia:
- (1.1-2) franc. ponceau → mak polny; barwa jego kwiatów[1]
- uwagi:
- (1.1-2) w dawnej ortografii stosowano formę pons zamiast pąs
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.