ponso (język polski)
- wymowa:
- [uwaga 1] IPA: [ˈpɔ̃w̃sɔ], AS: [põũ̯so], zjawiska fonetyczne: nazal.• samogł.+n/m+szczelin.
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) daw. pąsowy[1]
- odmiana:
- (1.1) nieodm.
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pąsowy, daw. ponsowy, gw. pąksowy, gw. pęksowy
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pąs, pąsowienie, daw. pons, daw. ponsowienie, gw. ponsówka
- przym. spąsowiały, pąsowy, daw. ponsowy, daw. sponsowiały, gw. pąksowy, gw. pęksowy
- przysł. pąsowo, daw. ponsowo
- czas. pąsowieć, spąsowieć, daw. ponsowieć, daw. sponsowieć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) zob. pąs
- uwagi:
- ↑ jeśli nie zaznaczono inaczej, jest to wersja odpowiadająca współczesnym standardom języka ogólnopolskiego
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: pąsowy
- źródła:
- ↑ Hasło „ponso” w: Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. IV: P-Prożyszcze, Warszawa 1900–1927, s. 599.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.