pólko (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zdrobn. od pole
- (1.2) włók. kraw. gładki lub wzorzysty, poprzeczny, wąski pasek stanowiący wypełnienie powierzchni wciąża pasa kontuszowego[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pólko pólka dopełniacz pólka pólek celownik pólku pólkom biernik pólko pólka narzędnik pólkiem pólkami miejscownik pólku pólkach wołacz pólko pólka - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) poletko
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pole
- (1.2) pasek
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.2) wciąż
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pole n, poletko n, polówka ż, polowanie n, zapolowanie n, upolowanie n, Polska ż, polskość ż, Polak m, Polka ż
- czas. polować ndk., zapolować dk., upolować dk.
- przym. polowy, polny, poletkowy, pólkowy, polski
- przysł. polowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków nierozróżniających zdrobnień zobacz listę tłumaczeń w haśle: pole
- źródła:
- ↑ Hasło „pólko” w: Irena Turnau, Słownik ubiorów. Tkaniny, wyroby pozatkackie, skóry, broń i klejnoty oraz barwy znane w Polsce od średniowiecza do początku XIX w., Wydawnictwo Naukowe Semper, Wrocław 1999, ISBN 83–86951–53–2, s. 231.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.