oranż (język polski)
| oranż (1.1) |
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kolor pomarańczowy
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oranż oranże dopełniacz oranżu oranżów / oranży[1] celownik oranżowi oranżom biernik oranż oranże narzędnik oranżem oranżami miejscownik oranżu oranżach wołacz oranżu oranże - przykłady:
- (1.1) Zachód słońca lśnił oranżem, słoneczna tarcza niknęła za horyzontem[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) pomarańcz
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. oranżowy
- rzecz. oranżeria ż, oranżada ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑
Hasło „oranż” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Iwona Surmik, Ostatni smok, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
oranż (język wilamowski)
| oranż (1.1) |
- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) pomarańczowy
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.