pomarańcz (język polski)
| pomarańcz (1.1) |
pomarańcz (1.2)
- wymowa:
- IPA: [pɔ̃ˈmarãj̃n͇ʧ̑], AS: [põmarãĩ ̯ṇč], zjawiska fonetyczne: nazal.• rozs. artyk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) kolor pomarańczowy
- (1.2) pomarańczowy pigment, barwnik lub farba
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od: pomarańcza
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik pomarańcz pomarańcze dopełniacz pomarańczu pomarańczów celownik pomarańczowi pomarańczom biernik pomarańcz pomarańcze narzędnik pomarańczem pomarańczami miejscownik pomarańczu pomarańczach wołacz pomarańczu pomarańcze - (2.1) zob. pomarańcza
- przykłady:
- (1.1) Na jego obrazie dominują jaskrawa czerwień i pomarańcz.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) oranż
- antonimy:
- (1.1) błękit, niebieskość, lazur
- hiperonimy:
- (1.1) kolor
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pomarańcza ż, pomarańczarka ż, pomarańczarnia ż, pomarańczówka ż, pomarańczowienie n
- czas. pomarańczowieć ndk.
- przym. pomarańczowy, pomarańczowawy
- przysł. pomarańczowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. pomarańcza[1]
- uwagi:
- często w niepoprawnym użyciu jako nazwa owocu pomarańcza
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) orange
- esperanto: (1.1) oranĝo, oranĝkoloro
- kataloński: (1.1) taronja m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.