opieprzać (język polski)

wymowa:
​
znaczenia:

czasownik

(1.1) pot. przyprawiać pieprzem[1]
(1.2) pot. wulg. krzyczeć na kogoś, zwymyślać kogoś, besztać kogoś

czasownik zwrotny opieprzać się

(2.1) pot. wulg. obijać się, lenić się
odmiana:
przykłady:
(1.2) Nie wiedzieli, w jaki sposób mnie traktować: czy z dystansem, czy po prostu mnie opieprzać, kiedy coś źle robię[2].
(2.1) Jak perfekcyjnie opieprzać się w pracy[3]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. opieprzanie n, opieprzenie n, pieprz m, pieprzenie n, opieprz mrz
czas. opieprzyć dk., pieprzyć ndk.
przym. pieprznięty
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. ↑ publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. ↑ Magdalena Łukaszewicz, Płk Roman Polko - Gromowładny: o GROM-ie, MON-ie, Rangersach i Nieustraszonych
  3. ↑ tytuł wpisu na katafel.blog.pl
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.