oologia (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌɔːˈlɔɟja], AS: [•oloǵi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• dł. sam.• akc. pob.• i → j
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) ornit. dział ornitologii zajmujący się jajami, w szczególności ptasimi – ich budową, ubarwieniem, wielkością, kształtem i zmiennością
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oologia oologie dopełniacz oologii oologii / przest. oologij celownik oologii oologiom biernik oologię oologie narzędnik oologią oologiami miejscownik oologii oologiach wołacz oologio oologie - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) owologia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- (1.1) ornitologia
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oolog m
- przym. oologiczny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) gr. ὠο- + -λογία < gr. ᾠόν + λόγος (ōión + logos) → jajo + słowo, przemowa
- uwagi:
- (1.1) Liczba mnoga w tabeli odmiany została podana za Słownikiem gramatycznym języka polskiego[1]. Inne słowniki (np.: Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego[2], Uniwersalny słownik języka polskiego[3]) odnotowują, że rzeczownik ten nie tworzy liczby mnogiej.
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) oology, oölogy
- białoruski: (1.1) аалогія ż
- białoruski (taraszkiewica): (1.1) аалёгія ż
- duński: (1.1) oologi
- estoński: (1.1) munateadus, oologia
- fiński: (1.1) oologia
- francuski: (1.1) oologie ż
- hiszpański: (1.1) oología ż
- ido: (1.1) oologio
- islandzki: (1.1) eggjafræði
- japoński: (1.1) 鳥卵学
- kataloński: (1.1) oologia ż
- niderlandzki: (1.1) oölogie
- niemiecki: (1.1) Oologie
- norweski (bokmål): (1.1) oologi
- portugalski: (1.1) oologia ż, ovologia ż
- rosyjski: (1.1) оология ż
- rumuński: (1.1) oologie
- słowacki: (1.1) oológia ż
- szwedzki: (1.1) oologi
- ukraiński: (1.1) оологія ż
- źródła:
- ↑
Hasło „oologia” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Hasło „oologia” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
oologia (język kataloński)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) owologia, oologia
- odmiana:
- (1.1) lp oologia; lm oologies
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
oologia (język portugalski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) owologia, oologia
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.