ogniomistrz (język polski)

ogniomistrz (1.1) Józef Beck
dystynkcje ogniomistrza PSP (1.2)
wymowa:
IPA: [ɔɟˈɲɔ̃mʲisṭʃ], AS: [oǵńõmʹisṭš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.udziąs.nazal.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) stopień podoficerski w artylerii; też: podoficer mający ten stopień[1]
(1.2) czwarty stopień podoficerski w Państwowej Straży Pożarnej
odmiana:
(1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. ogień + -o- + mistrz < kalka z niem. Brandmeister[2]
uwagi:
(1) zob. też ogniomistrz w Wikipedii
(1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Pożarnictwo
tłumaczenia:
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „ogniomistrz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 371.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.