ogniomistrz (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɔɟˈɲɔ̃mʲisṭʃ], AS: [oǵńõmʹisṭš], zjawiska fonetyczne: zmięk.• wygł.• udziąs.• nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) stopień podoficerski w artylerii; też: podoficer mający ten stopień[1]
- (1.2) czwarty stopień podoficerski w Państwowej Straży Pożarnej
- odmiana:
- (1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ogniomistrz ogniomistrzowie dopełniacz ogniomistrza ogniomistrzów celownik ogniomistrzowi ogniomistrzom biernik ogniomistrza ogniomistrzów narzędnik ogniomistrzem ogniomistrzami miejscownik ogniomistrzu ogniomistrzach wołacz ogniomistrzu ogniomistrzowie depr. M. i W. lm: (te) ogniomistrze - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. ogień + -o- + mistrz < kalka z niem. Brandmeister[2]
- uwagi:
- (1) zob. też ogniomistrz w Wikipedii
- (1.2) zobacz też: Indeks:Polski - Pożarnictwo
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Hasło „ogniomistrz” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Krystyna Długosz-Kurczabowa, Stanisław Dubisz, Gramatyka historyczna języka polskiego, Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, Warszawa 2001, s. 371.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.