dystynkcje (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga
- (1.1) odznaki mundurowe umożliwiające identyfikację stopnia i rodzaju służby
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba mnoga mianownik dystynkcje dopełniacz dystynkcji celownik dystynkcjom biernik dystynkcje narzędnik dystynkcjami miejscownik dystynkcjach wołacz dystynkcje - przykłady:
- (1.1) Pozostali funkcjonariusze noszą do umundurowania wyjściowego dystynkcje na pochewkach tak jak do umundurowania podstawowego i polowego[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) oficerskie dystynkcje • dystynkcje funkcjonariuszy Straży Ochrony Kolei / Inspekcji Transportu Drogowego / inspektora / kapitana / majora • dystynkcje na czapce / na naramiennikach • obowiązujące dystynkcje • mundur z dystynkcjami • pozbawić dystynkcji • nosić / zerwać / zrywać dystynkcje
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. dystynkcja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. dystynkcja + -e < łac. distinctio
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.