ogór (język polski)

ogóry (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈɔɡur], AS: [ogur]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) zgrub. od ogórek

(1.2) uczn. nos^[1]

(1.3) wulg. przen. eufem. penis^[2]

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	ogór	ogóry
dopełniacz	ogóra	ogórów
celownik	ogórowi	ogórom
biernik	ogóra	ogóry
narzędnik	ogórem	ogórami
miejscownik	ogórze	ogórach
wołacz	ogórze	ogóry

przykłady:

(1.1) W moim ogrodzie rosną wielkie ogóry, a nie małe ogóreczki.

składnia:

kolokacje:

(1.1) ukiszone ogóry

synonimy:

(1.1) ogórek

(1.2) kartofel^[1]

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. ogórki nmos, ogórek mrz, ogórkowa ż, ogórecznik mrz, ogóras mrz, ogóreczek mrz

przym. ogórkowy

przysł. ogórkowo

związki frazeologiczne:

(1.3) wulg. zakisić ogóra

etymologia:

od prasł. *ogurъkъ

uwagi:

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających zgrubień zobacz listę tłumaczeń w haśle: ogórek

źródła: