ofiara spokojna (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
fraza rzeczownikowa, rodzaj żeński
- (1.1) daw. ofiara dziękczynna, ofiara pojednania[1]
- odmiana:
- (1.1) związek zgody;
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik ofiara spokojna ofiary spokojne dopełniacz ofiary spokojnej ofiar spokojnych celownik ofierze spokojnej ofiarom spokojnym biernik ofiarę spokojną ofiary spokojne narzędnik ofiarą spokojną ofiarami spokojnymi miejscownik ofierze spokojnej ofiarach spokojnych wołacz ofiaro spokojna ofiary spokojne - przykłady:
- (1.1) A na ofiarę spokojną dwa woły, baranów pięć, kozłów pięć, baranków rocznych pięć. To była ofiara Gamalijela, syna Pedasurowego[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) st.pol. ofiera spokojna
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- Starsza forma: „ofiera spokojna”.
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) Dankopfer n
- źródła:
- ↑ Hasło „Dankopfer” w: C. C. Mrongovius, Dokładny niemiecko-polski słownik, Gebrüder Bornträger, Królewiec 1854, s. 209.
- ↑ Biblija Święta, to jest Wszystko Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu, 1889.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.