oferent (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) praw. osoba lub instytucja składająca ofertę
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oferent oferenci dopełniacz oferenta oferentów celownik oferentowi oferentom biernik oferenta oferentów narzędnik oferentem oferentami miejscownik oferencie oferentach wołacz oferencie oferenci - przykłady:
- (1.1) Zgodnie z warunkami przetargu to właśnie oferenci mieli złożyć propozycję stawki czynszu, która była głównym kryterium oceny oferty w ogłoszonym przetargu[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ofertodawca
- antonimy:
- (1.1) ofertobiorca
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oferta ż, ofertówka ż, oferowanie n, ofertowanie n, zaoferowanie n
- forma żeńska oferentka ż
- czas. oferować ndk., ofertować ndk., zaoferować dk.
- przym. ofertowy
- przysł. ofertowo
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- niem. Offerent < łac. offerēns < łac. offerō[2]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) bidder, offeror
- hiszpański: (1.1) ofertante m
- niemiecki: (1.1) Offerent m
- rosyjski: (1.1) офере́нт m
- ukraiński: (1.1) оферент m
- źródła:
- ↑ Głos Pasłęka, nr ?, Pasłęk, 2004 w: Korpus języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑
Hasło „oferent” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.