obwodnica (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɔbvɔdʲˈɲiʦ̑a], AS: [obvodʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) droga poprowadzona wokół obszarów miejskich, umożliwiająca ich ominięcie; zob. też obwodnica w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	obwodnica	obwodnice
dopełniacz	obwodnicy	obwodnic
celownik	obwodnicy	obwodnicom
biernik	obwodnicę	obwodnice
narzędnik	obwodnicą	obwodnicami
miejscownik	obwodnicy	obwodnicach
wołacz	obwodnico	obwodnice

przykłady:

(1.1) Planowana jest budowa obwodnicy wokół Augustowa.

(1.1) Średnicówki budowane są najczęściej dla obsługi wewnątrz aglomeracyjnego ruchu pasażerskiego, w przeciwieństwie do obwodnic, obsługujących ruch towarowy i tranzytowy względem centrum ruch pasażerski.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) średnicówka

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) bypass, ring road
• baskijski: (1.1) ingurabide, saihesbide
• czeski: (1.1) obchvat m
• duński: (1.1) ringvej w, omfartsvej w
• hiszpański: (1.1) circunvalación ż
• kataloński: (1.1) circumval·lació ż
• niderlandzki: (1.1) ring m
• niemiecki: (1.1) Umgehungsstraße ż
• nowogrecki: (1.1) περιφερειακή οδός ż
• rosyjski: (1.1) кольцо (шоссейное) n, окружная дорога ż

źródła: