obcoplemienny (język polski)

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) taki, który pochodzi lub należy do obcego, innego plemienia
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Zaczęli się też pojawiać obcoplemienni osadnicy - Niemcy, Żydzi, a nawet Walonowie, którym pozwalano stosować własne prawo[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) innoplemienny
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. obcoplemienność ż, obcoplemiennik mos, obcoplemieniec mos
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. obcy + -o- + plemienny
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Marek Kazimierz Barański, Dynastia Piastów w Polsce, 2005, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.