oślica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ɔɕˈlʲiʦ̑a], AS: [oślʹica], zjawiska fonetyczne: zmięk.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zool. samica osła
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik oślica oślice dopełniacz oślicy oślic celownik oślicy oślicom biernik oślicę oślice narzędnik oślicą oślicami miejscownik oślicy oślicach wołacz oślico oślice - przykłady:
- (1.1) Dam rozkaz osiodłania oślicy, wsiądę na nią i pójdę wraz z królem.[1]
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) samica
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. oślarz mos, oślak mzw, osioł mzw, osiołek mzw, oślę n, oślina ż, oślątko n
- przym. ośli
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. osioł + -ica
- uwagi:
- tłumaczenia:
- arabski: (1.1) أتان ż
- baskijski: (1.1) asteme
- bułgarski: (1.1) магарица ż
- czeski: (1.1) oslice ż
- esperanto: (1.1) azenino
- francuski: (1.1) ânesse ż
- hiszpański: (1.1) burra ż
- nowogrecki: (1.1) γαϊδούρα ż, γαϊδάρα ż
- słowacki: (1.1) somarica ż
- ukraiński: (1.1) ослиця ż
- włoski: (1.1) asina ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.