nominare (język łaciński)

wymowa:
znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) infinitivus praesentis od: nomino
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nomen n
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:

nominare (język włoski)

wymowa:
IPA: /nomiˈnare/
podział przy przenoszeniu wyrazu: nominare
znaczenia:

czasownik przechodni

(1.1) nazwać
(1.2) wypowiadać, wymawiać
(1.3) mianować, wyznaczyć, wybrać
odmiana:
przykłady:
(1.1) Lo hanno nominato Carlo.Nazwano go Karol.
(1.2) Non nominare il nome di Dio invano.Nie wymawiaj imienia Boga nadaremno.
(1.3) Bisogna nominare una commissione di esperti.Trzeba mianować komisję ekspertów.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) appellare, battezzare, chiamare, denominare, nomare
(1.2) citare, fare il nome (di), mentovare, menzionare, nomare
(1.3) designare, eleggere
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. nome m, nomignolo m, nomea ż, nomina ż, nominazione ż, nominatore m, nominatrice ż, nominanza ż, nomination ż, nominativo m, nominatività ż, nominalismo m, nominalista m ż, nominalizzazione ż, nominalizzatore m
czas. nomare, nomarsi, nominarsi, nominalizzare
przym. nominale, nominabile, nominato, nominativo, nominalista, nominalistico
przysł. nominalmente, nominatamente, nominativamente
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. nominare < łac. nomen, -minis
uwagi:
źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.