nomino (język hiszpański)
- wymowa:
- IPA: [nõ.ˈmĩ.no]
- znaczenia:
czasownik, forma fleksyjna
- (1.1) 1. os. lp (yo) czasu teraźniejszego (presente) trybu oznajmującego (indicativo) od nominar
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
nomino (język łaciński)
- wymowa:
- znaczenia:
czasownik
- (1.1) nazywać
- (1.2) nominować, desygnować, mianować[1]
- odmiana:
- (1.1) nomino, nominare, nominavi, nominatum (koniugacja I)
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nomen n
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „nominare” w: Słownik polsko-łaciński, łacińsko-polski. Dictionarium latino-polonicum, polonico-latinum, pod red. Jacka Gordona, Level Trading, Czernica 2014, ISBN 978-83-61800-47-7, s. 629.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.