neurastenik (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) psych. mężczyzna cierpiący na neurastenię
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik neurastenik neurastenicy dopełniacz neurastenika neurasteników celownik neurastenikowi neurastenikom biernik neurastenika neurasteników narzędnik neurastenikiem neurastenikami miejscownik neurasteniku neurastenikach wołacz neurasteniku neurastenicy depr. M. i W. lm: (te) neurasteniki - przykłady:
- (1.1) Jestem neurastenikiem. Człowiek płytki uśmiecha się w takich razach niedowierzająco lub co gorsza - pali prosto z mostu: - Ależ pan jest zdrów jak byk. Człowiek płytki nie rozumie, że można mieć stargane nerwy, a pomimo to - jeść, spać (…)[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. neurastenia ż, neurasteniczność ż
- forma żeńska neurasteniczka ż
- przym. neurasteniczny
- przysł. neurastenicznie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) neurasthenic
- baskijski: (1.1) neurasteniko
- francuski: (1.1) neurasthénique m ż
- włoski: (1.1) nevrastenico m
- źródła:
- ↑ Janusz Korczak, Hanna Kirchner, Bożena Wojnowska, Koszałki opałki: Humoreski i felietony, s. 427.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.