natarczywy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) żądający coś w sposób natrętny[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik natarczywy natarczywa natarczywe natarczywi natarczywe dopełniacz natarczywego natarczywej natarczywego natarczywych celownik natarczywemu natarczywej natarczywemu natarczywym biernik natarczywego natarczywy natarczywą natarczywe natarczywych natarczywe narzędnik natarczywym natarczywą natarczywym natarczywymi miejscownik natarczywym natarczywej natarczywym natarczywych wołacz natarczywy natarczywa natarczywe natarczywi natarczywe stopień wyższy natarczywszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik natarczywszy natarczywsza natarczywsze natarczywsi natarczywsze dopełniacz natarczywszego natarczywszej natarczywszego natarczywszych celownik natarczywszemu natarczywszej natarczywszemu natarczywszym biernik natarczywszego natarczywszy natarczywszą natarczywsze natarczywszych natarczywsze narzędnik natarczywszym natarczywszą natarczywszym natarczywszymi miejscownik natarczywszym natarczywszej natarczywszym natarczywszych wołacz natarczywszy natarczywsza natarczywsze natarczywsi natarczywsze stopień najwyższy najnatarczywszy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najnatarczywszy najnatarczywsza najnatarczywsze najnatarczywsi najnatarczywsze dopełniacz najnatarczywszego najnatarczywszej najnatarczywszego najnatarczywszych celownik najnatarczywszemu najnatarczywszej najnatarczywszemu najnatarczywszym biernik najnatarczywszego najnatarczywszy najnatarczywszą najnatarczywsze najnatarczywszych najnatarczywsze narzędnik najnatarczywszym najnatarczywszą najnatarczywszym najnatarczywszymi miejscownik najnatarczywszym najnatarczywszej najnatarczywszym najnatarczywszych wołacz najnatarczywszy najnatarczywsza najnatarczywsze najnatarczywsi najnatarczywsze - przykłady:
- (1.1) Samiczki potrafią doskonale radzić sobie ze zbyt natarczywymi samcami[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) narzucający się, nieustępliwy, upierdliwy, namolny, nachalny, nalegający, uparty
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. natarczywość ż
- przysł. natarczywie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- por. st.pol. utarczka[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) importunate, insistent, strident, pushy
- arabski: (1.1) مصر
- białoruski: (1.1) назойлівы, дакучны, дакучлівы, надакучлівы, напорысты
- czeski: (1.1) neodbytný
- hiszpański: (1.1) terco, insistente, obstinado
- interlingua: (1.1) importun
- niemiecki: (1.1) zudringlich
- portugalski: (1.1) cacete
- rosyjski: (1.1) насто́йчивый, навя́зчивый
- ukraiński: (1.1) агресивний
- wilamowski: (1.1) cu̇dryḱliḱ
- włoski: (1.1) appiccicaticcio
- źródła:
- ↑ "Mały słownik języka polskiego, Warszawa 1969"
- ↑ Hanna Jurczak-Gucwińska, Zwierzęta w moim domu, 1975, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
- ↑ "Brückner Aleksander, Słownik etymologiczny języka polskiego, Warszawa 1974"
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.