najem (język polski)

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) oddanie komuś albo przyjęcie od kogoś określonej własności za umówioną zapłatę do czasowego użytkowania
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wynajęcie, wynajem
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. najemca m, wynajem m, najemczyni ż
czas. nająć dk., najmować ndk., wynająć dk., wynajmować ndk.
przym. najemniczy, najemny
związki frazeologiczne:
etymologia:
prasł. *najьmъ[1]
uwagi:
tłumaczenia:
  • angielski: (1.1) lease
  • francuski: (1.1) bail m, location ż
  • hiszpański: (1.1) alquiler m, arrendamiento m
  • kaszubski: (1.1) najãcé n, najimanié n, arãda ż, harãda ż
  • niemiecki: (1.1) Miete ż
  • nowogrecki: (1.1) εκμίσθωση ż, μίσθωση ż, νοίκιασμα n, ενοικίαση ż
  • włoski: (1.1) affitto m
źródła:
  1. publikacja w otwartym dostępie – możesz ją przeczytać Hasło „najem” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.