nadbudówka (język polski)
nadbudówka (1.3)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) zdrobn. od: nadbudowa
- (1.2) pot. nadbudowana część budynku
- (1.3) mar. pomieszczenie na górnym pokładzie statku
- odmiana:
- (1.1-3)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik nadbudówka nadbudówki dopełniacz nadbudówki nadbudówek celownik nadbudówce nadbudówkom biernik nadbudówkę nadbudówki narzędnik nadbudówką nadbudówkami miejscownik nadbudówce nadbudówkach wołacz nadbudówko nadbudówki - przykłady:
- (1.3) W maleńkiej nadbudówce na pokładzie stał kapitan z wykałaczką w zębach[1].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. nadbudowywanie n, nadbudowanie n, nadbudowa ż
- czas. nadbudować dk., nadbudowywać ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. nadbudowa + -ka
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.3) quarterdeck
- hebrajski: (1.3) ספון אחרה (sipun akhrah) m
- hiszpański: (1.3) alcázar m
- niemiecki: (1.3) Achterdeck n, Hinterdeck n
- rosyjski: (1.3) квартердек (kvartɛrdɛ́k) m, ют (jut) m
- włoski: (1.3) cassero m
- źródła:
- ↑ Graham Greene, „Moc i chwała” (tłum. Bolesław Taborski)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.