naczalstwo (język polski)

wymowa:
IPA: [naˈʧ̑alstfɔ], AS: [načalstfo], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) pot. grupa ludzi sprawujących kierownictwo firmy bądź instytucji
odmiana:
przykłady:
(1.1) Rano szum w rejestracji: komputer nie wystartował. Wyłączali go na noc, bo tak naczalstwo kazałoteż w ramach oszczędności[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pot. wierchuszka, góra; przest. zwierzchność; kierownictwo, management, szefostwo, zwierzchnictwo
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
ros. начальство[2]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kierownictwo
źródła:
  1. z Internetu
  2. Danuta Buttler, Halina Satkiewicz, Język i my, wydanie I, WSiP, Warszawa 1990, s. 39.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.