naśladowniczka (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) przest. ta, która naśladuje
- (1.2) przen. uczennica, zwolenniczka
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik naśladowniczka naśladowniczki dopełniacz naśladowniczki naśladowniczek celownik naśladowniczce naśladowniczkom biernik naśladowniczkę naśladowniczki narzędnik naśladowniczką naśladowniczkami miejscownik naśladowniczce naśladowniczkach wołacz naśladowniczko naśladowniczki - przykłady:
- (1.1) Nauczyciel na próżno szukał u uczennic naśladowniczek w swojej pasji do entomologii.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. naśladowanie n
- forma męska naśladownik m
- czas. naśladować ndk.
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. naśladownik + -ka[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) dla języków niewyróżniających tu formy żeńskiej zobacz listę tłumaczeń w haśle: naśladownik
- źródła:
- ↑
Hasło „naśladowniczka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.