music (język angielski)
- wymowa:
- enPR: myo͞o'zĭk, IPA: /ˈmjuːzɪk/, SAMPA: /"mju:zIk/
- wymowa amerykańska
- wymowa brytyjska
-
- znaczenia:
rzeczownik niepoliczalny
- (1.1) muzyka
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Young people like listening to music. → Młodzi ludzie lubią słuchać muzyki.
- (1.1) She tapped her hand in time to the music. → Stukała ręką w rytm muzyki.
- (1.1) I can't listen to my music! Every time I put it on loud, Mom shouts at me to turn it down! → Nie mogę słuchać mojej muzyki! Zawsze, gdy ją głośno puszczam, mama krzyczy, żebym ściszył!
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. musician, musical, musicianship, musicality
- przym. musical, unmusical
- przysł. musically
- związki frazeologiczne:
- face the music • music to one's ears
- etymologia:
- średnioang. < st.franc. musique < łac. musica[1]
- uwagi:
- źródła:
music (interlingua)
- wymowa:
- znaczenia:
przymiotnik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.