metryka (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmɛtrɨka], AS: [metryka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) urz. dokument stwierdzający narodziny, chrzest, ślub albo śmierć jakiejś osoby
- (1.2) mat. funkcja będąca uogólnieniem pojęcia odległości
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik metryka metryki dopełniacz metryki metryk celownik metryce metrykom biernik metrykę metryki narzędnik metryką metrykami miejscownik metryce metrykach wołacz metryko metryki - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) metryka urodzenia
- (1.2) metryka euklidesowa
- synonimy:
- (1.1) akt
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. metryczka ż
- (1.1) przym. metrykalny
- (1.2) przym. metryczny
- związki frazeologiczne:
- zaglądać komuś w metrykę
- etymologia:
- łac.[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 138.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.