marazm (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈmarasm̥], AS: [marasm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) książk. stagnacja, zastój w jakiejś dziedzinie
- (1.2) książk. stan zobojętnienia; letarg
- (1.3) med. zob. uwiąd
- odmiana:
- (1.1) blm[1]
przypadek liczba pojedyncza mianownik marazm dopełniacz marazmu celownik marazmowi biernik marazm narzędnik marazmem miejscownik marazmie[2] wołacz marazmie[2] - przykłady:
- (1.1) W budownictwie teraz jest marazm, czekam z niecierpliwością wiosny.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) zastój
- (1.2) apatia
- (1.3) zanik
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- franc. marasme[1] < n.łac. marasmus[3] < gr. μᾰρᾰσμός (marasmós) → osłabienie[4]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- źródła:
- 1 2
Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN. - 1 2 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑
Hasło „marazm” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN. - ↑ Hasło „marazm” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.