magenta (język polski)
magenta (1.1) |
- wymowa:
- IPA: [maˈɡɛ̃nta], AS: [magẽnta], zjawiska fonetyczne: nazal.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) barwa purpurowa; zob. też magenta w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik magenta dopełniacz magenty celownik magencie biernik magentę narzędnik magentą miejscownik magencie wołacz magento - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) fuksja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. magenta
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) magenta
- baskijski: (1.1) magenta
- francuski: (1.1) magenta
- kataloński: (1.1) magenta ż
- niemiecki: (1.1) Magenta n
- rosyjski: (1.1) маджента
- źródła:
magenta (język angielski)
- wymowa:
- amer. IPA: /məˈdʒɛntə/, SAMPA: /m@"dZEnt@/
- podział przy przenoszeniu wyrazu: ma•gen•ta
-
- znaczenia:
rzeczownik
przymiotnik
- (2.1) ciemnoróżowy, purpurowy
- odmiana:
- przykłady:
- (1.1) Primary colors used in color printing are cyan, magenta, and yellow. → Barwy podstawowe używane w druku kolorowym to turkusowy, magenta i żółty.
- (2.1) She was wearing a magenta dress that evening. → Tego wieczoru miała na sobie purpurową sukienkę.
- składnia:
- kolokacje:
- (2.1) magenta sunset
- synonimy:
- (1.1) fuchsia
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- od miasta Magenta we Włoszech; purpurowy barwnik anilinowy wynaleziono w roku bitwy pod Magentą (1859) [1]
- uwagi:
- źródła:
magenta (język baskijski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) magenta[1]
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „magenta” w: Euskaltzaindia: Hiztegi Batua, 2016. (zobacz wersję .PDF)
magenta (język francuski)
rzeczownik, rodzaj męski
magenta (język kataloński)
- wymowa:
- or. IPA: [məˈʒentə]
- n-occ. IPA: [maˈʒenta]
- val. IPA: [maˈd͡ʒenta]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
magenta (język niemiecki)
magenta (1.1) |
- wymowa:
- IPA: /maˈɡenta/
- znaczenia:
przymiotnik
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.