lotnik (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈlɔtʲɲik], AS: [lotʹńik], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) lotn. zaw. człowiek, który lata samolotem lub należy do jego obsługi

(1.2) wojsk. żołnierz służący w lotnictwie

(1.3) inżynier posiadający specjalizację lotniczą

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	lotnik	lotnicy
dopełniacz	lotnika	lotników
celownik	lotnikowi	lotnikom
biernik	lotnika	lotników
narzędnik	lotnikiem	lotnikami
miejscownik	lotniku	lotnikach
wołacz	lotniku	lotnicy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) awiator

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. lot m, lotnisko n, lotnictwo n

forma żeńska lotniczka ż

czas. dolecieć, odlatywać, lecieć ndk., latać ndk., przylecieć dk., przylatywać ndk.

przym. lotniczy, lotny

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) pol. lot + -nik^[1]

uwagi:

zobacz też: Indeks:Polski - Zawody

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) flier, flyer, airman, aviator; (1.2) airman
• baskijski: (1.1) hegazkinlari
• białoruski: (1.1) лётчык m; (1.2) лётчык m
• bułgarski: (1.1) летец m, авиатор m
• czeski: (1.1) letec m
• duński: (1.1) aviatiker w
• esperanto: (1.1) aviadisto, rzad. aviadilano
• francuski: (1.1) aviateur m
• hiszpański: (1.1) aviador m; (1.2) piloto m, aviador m; (1.3) ingeniero aeronáutico m
• kazachski: (1.1) ұшқыш
• rosyjski: (1.1) авиатор m, лётчик m; (1.2) авиатор m, лётчик m; (1.3) авиатор m
• ukraiński: (1.1) авіатор m, льотчик m; (1.2) льотчик m
• wepski: (1.1) lendali
• włoski: (1.1) aviatore m

źródła: