lengua (język hiszpański)
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) anat. język, ozór
- (1.2) język, mowa
- odmiana:
- (1) lm lenguas
- przykłady:
- (1.1) Abre la boca, saca la lengua y di aaaa. → Otwórz usta, wyciągnij język i powiedz aaaa.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) lengua extranjera → język obcy • lengua viva → żywy język
- synonimy:
- (1.2) lenguaje, idioma, habla
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- czas. lengüear
- przym. lenguaraz, lenguatón. lenguaz
- rzecz. lenguado, lenguaje, lengüeta, lengüetada, lengüetazo
- związki frazeologiczne:
- quien lengua ha, a Roma va → koniec języka za przewodnika
- tener en la punta de la lengua → mieć na końcu języka
- tener la lengua afilada → mieć cięty język, mieć ostry język
- tirar de la lengua → ciągnąć za język
- (przysłowie) la lengua no tiene hueso, pero corta lo más grueso → bardziej boli od języka jak od miecza
- etymologia:
- łac. lingua
- uwagi:
- źródła:
lengua (język sango)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) lipiec
- odmiana:
- przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.