leksem (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈlɛksɛ̃m], AS: [leksẽm], zjawiska fonetyczne: nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. zestaw form, jakie może przyjmować dany wyraz, nie tracąc swojego znaczenia; zob. też leksem w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik leksem leksemy dopełniacz leksemu leksemów celownik leksemowi leksemom biernik leksem leksemy narzędnik leksemem leksemami miejscownik leksemie leksemach wołacz leksemie leksemy - przykłady:
- (1.1) Formy „robię”, „zrobił”, „robić” stanowią jeden leksem; „robotnik” jest odrębnym leksemem.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. leksykalny
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- gr. λέξις (léksis) - „wyraz”, od gr. λέγειν (légein) - „mówić”
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) lexeme
- niemiecki: (1.1) Lexem n
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)(1.1)
- rosyjski: (1.1) лексема
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.