lżeń (język polski)
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. daw. wodór, pierwiastek chemiczny o symbolu H i liczbie atomowej 1[1]
rzeczownik, forma fleksyjna
- (2.1) D. lm od lżenie
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik lżeń dopełniacz lżenia[2] celownik lżeniowi biernik lżeń narzędnik lżeniem miejscownik lżeniu wołacz lżeniu - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) symbol. H; wodór m, daw. wodorod m, wodoród m, wod m, wodor m[3], wodoczyn m[4][5]
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) pierwiastek chemiczny
- hiponimy:
- (1.1) prot, deuter, tryt
- holonimy:
- (1.1) ortowodór, parawodór, woda
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. lekkość ż
- przym. lekki, leciutki, leciuteńki
- przysł. lekce, lekko, leciutko, leciuteńko
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) pol. lżejszy
- uwagi:
- zobacz też: Indeks:Polski - Pierwiastki chemiczne
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: wodór
- źródła:
- ↑ Hasło „Wodor” w: Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 602.
- ↑ Uczestnicy posiedzeń Biblioteki Warszawskiej, Projekt do słownictwa chemicznego, 1853
- ↑ Hasło „wodór” w: Izabela Kuśnierek, Kształtowanie się polskiego nazewnictwa chemicznego na tle historycznego dyskursu naukowego (XVII – pocz. XX w.), Instytut Językoznawstwa Uniwersytetu Humanistyczno-Przyrodniczego im. Jana Długosza w Częstochowie, Częstochowa 2022, s. 89–90.
- ↑ Samuel Bogumił Linde, Słownik języka polskiego, t. 4, Drukarnia XX. Piiarów, Warszawa 1807-1814, s. 279.
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Aleksander Zdanowicz i in., M. Orgelbrand, Wilno 1861, s. 1883.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.