deuter (język polski)
deuter (1.1)
- wymowa:
- IPA: [ˈdɛwtɛr], AS: [deu̯ter]
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) chem. izotop wodoru mający w jądrze jeden proton i jeden neutron[1]; zob. też deuter w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)[2]
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik deuter deutery dopełniacz deuteru deuterów celownik deuterowi deuterom biernik deuter deutery narzędnik deuterem deuterami miejscownik deuterze deuterach wołacz deuterze deutery - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) ciężki wodór, symbol. ²H, D
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) wodór
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- (1.1) deuteron, elektron
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. deuteron mrz, deuterowanie n, deuton mrz
- czas. deuterować ndk.
- przym. deuterowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) ang. deuterium / franc. deutérium / niem. Deuterium < łac. deuterium[2] < gr. δεύτερος (deúteros)
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) deuterium
- asturyjski: (1.1) deuteriu
- baskijski: (1.1) deuterio
- białoruski: (1.1) дэйтэрый m
- czeski: (1.1) ťažký vodík m
- duński: (1.1) deuterium n
- hiszpański: (1.1) deuterio m
- interlingua: (1.1) deuterium
- kataloński: (1.1) deuteri m
- norweski (bokmål): (1.1) deuterium n
- norweski (nynorsk): (1.1) deuterium n
- rosyjski: (1.1) дейтерий m
- szwedzki: (1.1) deuterium n
- ukraiński: (1.1) дейтерій m
- węgierski: (1.1) deutérium
- włoski: (1.1) deuterio m
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.