lędźwie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈlɛ̃ɲʥ̑vʲjɛ], AS: [lẽńʒ́vʹi ̯e], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• asynch. ę • i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) anat. część pleców między żebrami a miednicą

(1.2) przest. biodra i uda

(1.3) daw. nerki

odmiana:

(1.1-3) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	lędźwie
dopełniacz	lędźwi
celownik	lędźwiom
biernik	lędźwie
narzędnik	lędźwiami
miejscownik	lędźwiach
wołacz	lędźwie

przykłady:

(1.2) Niech zaćmią się ich oczy, aby nie widzieli; / spraw, by lędźwie ich zawsze się chwiały^[1].

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. lędźwiowy

związki frazeologiczne:

syn z lędźwi moich

etymologia:

prasł. *lędvьje^[2]

uwagi:

(1.1-2) forma mianownika „lędźwia” jest nieprawidłowa^[3]

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) loins
• duński: (1.1) lænd w
• esperanto: (1.1) lumbo
• hiszpański: (1.1) lomo m
• łaciński: (1.1) lumbus m
• szwedzki: (1.1) länd w
• wilamowski: (1.1) łent ż, łend ż
• włoski: (1.1) lombo lm

źródła: