kwiczoł (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˈkfʲiʧ̑ɔw], AS: [kfʹičou̯], zjawiska fonetyczne: zmięk.• utr. dźw.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy
- (1.1) ornit. Turdus pilaris[1], niewielki europejski ptak wędrowny; zob. też kwiczoł w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kwiczoł kwiczoły dopełniacz kwiczoła kwiczołów celownik kwiczołowi kwiczołom biernik kwiczoła kwiczoły narzędnik kwiczołem kwiczołami miejscownik kwiczole kwiczołach wołacz kwiczole kwiczoły - przykłady:
- (1.1) Nie dziwota, gdyż kwiczołowi jeno o bytowanie i rozrost jemioły chodzi, albowiem kwiczoł żywi się jagodami jemioły. (S. Żeromski: Róża)
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kwik mrz
- czas. kwiczeć
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Ptaki
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) fieldfare
- baskijski: (1.1) durdula
- białoruski: (1.1) рабіннік m
- fiński: (1.1) räkättirastas
- hiszpański: (1.1) zorzal real m
- niemiecki: (1.1) Wacholderdrossel ż
- nowogrecki: (1.1) κεδρότσιχλα ż
- rosyjski: (1.1) рябинник m
- szwedzki: (1.1) björktrast w
- ukraiński: (1.1) чикотень m
- węgierski: (1.1) fenyőrigó
- włoski: (1.1) cesena ż
- źródła:
- ↑ Hasło „Turdus pilaris” w: Wikispecies – otwarty, wolny katalog gatunków, Wikimedia.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.