jemioła (język polski)

jemioła (1.1)

wymowa:

IPA: [jɛ̃ˈmʲjɔwa], AS: [i ̯ẽmʹi ̯ou̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) bot. rodzaj pasożytniczej rośliny; zob. też jemioła w Wikipedii

(1.2) środ. przestępcze kawa^[1]

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	jemioła	jemioły
dopełniacz	jemioły	jemioł
celownik	jemiole	jemiołom
biernik	jemiołę	jemioły
narzędnik	jemiołą	jemiołami
miejscownik	jemiole	jemiołach
wołacz	jemioło	jemioły

przykłady:

(1.1) Zwyczaj swobodnego całowania się pod jemiołą wywodzi się przypuszczalnie z siedemnastowiecznej Anglii.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) pasożyt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. jemiołowate ż lm, jemiołuszka ż, jemiołucha ż, jemiołuszkowate nmos

przym. jemiołowy, jemiołowaty, jemiołuszkowaty, jemieli, jemielny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kawa

• angielski: (1.1) mistletoe
• baskijski: (1.1) mihura
• białoruski: (1.1) амяла ż
• bułgarski: (1.1) имел m
• chiński standardowy: (1.1) 槲寄生
• czeski: (1.1) jmelí n
• duński: (1.1) mistelten
• esperanto: (1.1) visko
• fiński: (1.1) misteli
• francuski: (1.1) gui m
• hiszpański: (1.1) muérdago m
• ido: (1.1) mistelo
• islandzki: (1.1) mistilteinn m
• łaciński: (1.1) viscum n
• niemiecki: (1.1) Mistel m
• nowogrecki: (1.1) γκι n, ιξός m
• portugalski: (1.1) visco m
• rosyjski: (1.1) омела ż
• słowacki: (1.1) imelo
• staroangielski: (1.1) misteltān m
• staronordyjski: (1.1) mistilteinn m
• szwedzki: (1.1) mistel w
• ukraiński: (1.1) омела ż
• walijski: (1.1) uchelwydd
• węgierski: (1.1) fagyöngy
• włoski: (1.1) vischio m

źródła: