kwant (język polski)
- wymowa:
- IPA: [kfãnt], AS: [kfãnt], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• nazal.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fiz. najmniejsza porcja o jaką może zmienić się wielkość fizyczna; zob. też kwant w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kwant kwanty dopełniacz kwantu kwantów celownik kwantowi kwantom biernik kwant kwanty narzędnik kwantem kwantami miejscownik kwancie kwantach wołacz kwancie kwanty - przykłady:
- (1.1) Teoria kwantów może mieć bardzo rozległe konsekwencje w wielu dziedzinach naukowych.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) kwant energii • kwant momentu pędu • kwant strumienia magnetycznego
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. kwantowy
- przysł. kwantowo
- rzecz. kwantyfikacja ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) quantum
- baskijski: (1.1) kuantu
- bułgarski: (1.1) квант m
- hiszpański: (1.1) cuanto m
- kataloński: (1.1) quàntum m
- łaciński: (1.1) quantum
- rosyjski: (1.1) квант m
- ukraiński: (1.1) квант
- węgierski: (1.1) kvantum
- włoski: (1.1) quanto
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.