kumulacja (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) nagromadzenie / skupienie się czegoś w jednym miejscu; t. sumowanie działań, doświadczeń itp.[1]
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza mianownik kumulacja dopełniacz kumulacji celownik kumulacji biernik kumulację narzędnik kumulacją miejscownik kumulacji wołacz kumulacjo - przykłady:
- (1.1) Kumulacja rtęci w biologicznym łańcuchu wodnym jest największa w rybach[2].
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- (1.1) akumulacja
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. kumulowanie n, skumulowanie n, akumulacja ż
- czas. kumulować ndk., skumulować dk.
- przym. kumulacyjny, kumulatywny, akumulacyjny
- przysł. kumulatywnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) accumulation, cumulation
- czeski: (1.1) kumulace ż
- estoński: (1.1) kuhjumine, kogunemine
- francuski: (1.1) accumulation ż, cumulation ż
- interlingua: (1.1) accumulamento, cumulation
- rosyjski: (1.1) накопление n, скопление n
- słowacki: (1.1) kumulácia ż
- ukraiński: (1.1) кумуляція ż, накопичення n, нагромадження n
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.