krępy (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
przymiotnik jakościowy
- (1.1) niski i mocno zbudowany
- (1.2) właściwy komuś lub czemuś niewysokiemu, lecz mocno zbudowanemu
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik krępy krępa krępe krępi krępe dopełniacz krępego krępej krępego krępych celownik krępemu krępej krępemu krępym biernik krępego krępy krępą krępe krępych krępe narzędnik krępym krępą krępym krępymi miejscownik krępym krępej krępym krępych wołacz krępy krępa krępe krępi krępe stopień wyższy bardziej krępy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik bardziej krępy bardziej krępa bardziej krępe bardziej krępi bardziej krępe dopełniacz bardziej krępego bardziej krępej bardziej krępego bardziej krępych celownik bardziej krępemu bardziej krępej bardziej krępemu bardziej krępym biernik bardziej krępego bardziej krępy bardziej krępą bardziej krępe bardziej krępych bardziej krępe narzędnik bardziej krępym bardziej krępą bardziej krępym bardziej krępymi miejscownik bardziej krępym bardziej krępej bardziej krępym bardziej krępych wołacz bardziej krępy bardziej krępa bardziej krępe bardziej krępi bardziej krępe stopień najwyższy najbardziej krępy przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mos/mzw mrz ż n mos nmos mianownik najbardziej krępy najbardziej krępa najbardziej krępe najbardziej krępi najbardziej krępe dopełniacz najbardziej krępego najbardziej krępej najbardziej krępego najbardziej krępych celownik najbardziej krępemu najbardziej krępej najbardziej krępemu najbardziej krępym biernik najbardziej krępego najbardziej krępy najbardziej krępą najbardziej krępe najbardziej krępych najbardziej krępe narzędnik najbardziej krępym najbardziej krępą najbardziej krępym najbardziej krępymi miejscownik najbardziej krępym najbardziej krępej najbardziej krępym najbardziej krępych wołacz najbardziej krępy najbardziej krępa najbardziej krępe najbardziej krępi najbardziej krępe - przykłady:
- (1.1) W świetle karbidówki zobaczyli krępą, barczystą postać w kurtce górniczej z nałożonym kapturem[1].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) krępy mężczyzna / człowiek
- (1.2) krępa budowa / sylwetka • krępe tułowie
- synonimy:
- (1.1) przysadzisty
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) atletyczny, niski
- hiponimy:
- (1.1) krępawy
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- przym. krępawy
- rzecz. krępość ż
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- niemiecki: (1.1) stämmig
- wilamowski: (1.1) ȧjgyvunda, ȧjgyvymmyt
- włoski: (1.1) tarchiato, tozzo
- źródła:
- ↑ Edmund Niziurski, Księga urwisów, 1954, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.