korpulencja (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔrpuˈlɛ̃nʦ̑ʲja], AS: [korpulẽncʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) rzad. poważna nadwaga będąca wynikiem nadmiernego nagromadzenia tłuszczu w organizmie
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik korpulencja korpulencje dopełniacz korpulencji korpulencji / przest. korpulencyj celownik korpulencji korpulencjom biernik korpulencję korpulencje narzędnik korpulencją korpulencjami miejscownik korpulencji korpulencjach wołacz korpulencjo korpulencje - przykłady:
- (1.1) Korpulencja nie przeszkadzała jej w aktywnym krzątaniu się po kuchni.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) zasobny w korpulencję
- synonimy:
- (1.1) otyłość, tusza
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. korpulentność ż
- przym. korpulentny
- przysł. korpulentnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. corpulentia
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: otyłość
- białoruski: (1.1) карпуленцыя ż
- duński: (1.1) korpulence w
- niemiecki: (1.1) Korpulenz ż
- rosyjski: (1.1) корпуленция ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.