korpulentność (język polski)
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) cecha tego, co jest korpulentne
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik korpulentność korpulentności dopełniacz korpulentności korpulentności celownik korpulentności korpulentnościom biernik korpulentność korpulentności narzędnik korpulentnością korpulentnościami miejscownik korpulentności korpulentnościach wołacz korpulentności korpulentności - przykłady:
- (1.1) Ciało o niezwykłej korpulentności spoczywało na stole sekcyjnym.
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) cecha
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. korpulencja ż
- przym. korpulentny
- przysł. korpulentnie
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. korpulentny + -ość
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) corpulence
- białoruski: (1.1) карпулентнасць ż
- interlingua: (1.1) corpulentia
- rosyjski: (1.1) корпулентность ż
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.