kopertować (język polski)

wymowa:
IPA: [ˌkɔpɛrˈtɔvaʨ̑], AS: [kopertovać], zjawiska fonetyczne: akc. pob.
znaczenia:

czasownik

(1.1) wkładać do koperty, zaklejać w kopercie
odmiana:
(1.1) koniugacja IV
przykłady:
(1.1) Dotąd Telekomunkacja Polska drukowała i kopertowała rachunki w 5 miejscach, co było kosztowniejsze i nie pozwalało dobrze zarządzać całym procesem[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) pakować
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. kopertówka ż, kopertownica ż, koperta ż, kopertowanie
czas. zakopertować
przym. kopertowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. (rtk), Gazeta Krakowska, 09/12/2003, Narodowy Korpus Języka Polskiego.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.