kopertownica (język polski)
- wymowa:
- IPA: [ˌkɔpɛrtɔvʲˈɲiʦ̑a], AS: [kopertovʹńica], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) techn. urządzenie automatycznie składające dokumenty i wkładające je do kopert, które następnie zamyka i zakleja
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik kopertownica kopertownice dopełniacz kopertownicy kopertownic celownik kopertownicy kopertownicom biernik kopertownicę kopertownice narzędnik kopertownicą kopertownicami miejscownik kopertownicy kopertownicach wołacz kopertownico kopertownice - przykłady:
- składnia:
- kolokacje:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. koperta, kopertowanie, kopertka
- czas. kopertować
- przym. kopertowy
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- szwedzki: (1.1) kuverteringsmaskin w
- źródła:
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.